Στο μεσόκλιμα του Δομοκού, στην περιοχή της Βαρδαλής βρίσκονται οι αμπελώνες , κάτω από τον ορεινό όγκο του Κασσιδιάρη και δίπλα στο κάστρο της Αρχαίας Πρόερνας, την οποία ο Στράβων (Έλληνας, γεωγράφος, φιλόσοφος και ιστορικός) απαριθμεί στο Φθιωτικό βασίλειο του Αχιλλέα [θ434]. Περίπου στο 1920, ξεκινάει η σχέση της οικογένειας Γκανή με τον οίνο, όταν ο Κώστας Γκανής φυτεύει τον πρώτο μικρό σε έκταση αμπελώνα με τις τοπικές ποικιλίες, διαμορφωμένο σε κύπελλο. Από τότε μέχρι το 1940 καταφέρνει να κάνει γνωστό το κρασί σε όλες τις γύρω περιοχές. Στη συνέχεια, το 1967 αναλαμβάνει ο Κωνσταντίνος, ο οποίος φυτεύει σε υψόμετρο 160m, ένα μικρό αμπελώνα έκτασης 10 στρεμμάτων, με τοπικές ποικιλίες. Στις αρχές του 2004, ο Βάιος, εκπρόσωπος
της τέταρτης γενιάς, σαν αποτέλεσμα των αναζητήσεων του, σε συνεργασία με γεωπόνους – αμπελουργούς, εκριζώνει τον παλαιό αμπελώνα και τον αναφυτεύει με ξενικές και ελληνικές ευγενείς ποικιλίες σε γραμμικό υποστυλωμένο σχήμα. Ταυτόχρονα επεκτείνεται με νέες φυτεύσεις εκτάσεως 23 στρεμμάτων, σε υψόμετρο 160m με καινούριες καλλιεργητικές μεθόδους, επιτυγχάνοντας την καλύτερη προσαρμογή των ποικιλιών στο μεσόκλιμα της περιοχής. Σήμερα η συνολική έκταση του αμπελώνα είναι 75 στρέμματα.
Κάθε φιάλη να αποτυπώνει το αμπελοτόπι και τις ακραίες αντιθέσεις μικροκλίματος της περιοχής . Για να φτάσουμε σε αυτό το σημείο αφενός χρειάζεται μία πρώτη ύλη που να
προέρχεται από ένα υγειές και ισορροπημένο οικοσύστημα και αφετέρου την ελαχιστοποίηση των τεχνικών επεμβάσεων στο οινοποιείο.